کاهش خشونت، به آتش‌بس دایمی مبدل شود

کاهش چشمگیر خشونت وارد چهارمین روز خود شده است. در این مدت کدام رویداد جدی که این فرایند را نقض کند از سوی هیچ یک از دو جانب درگیر اتفاق نه افتاده است.

     کاهش خشونت فرایندی است که بر اساس پیشنهاد هیئت مذاکره کننده امریکایی و موافقت گروه طالبان برای مدت یک هفته به جریان افتاده است. هدف از به راه افتادن این فرایند، یکی این بوده که به اثبات برسد که میان قشر سیاسی گروه طالبان و نظامیان این گروه بر سر عملی شدن توافقات احتمالی صلح، یکپارچه گی وجود دارد. هدف دوم این بوده که مشخص شود اینکه گروه طالبان بر ترک خشونت ها از طریق گفتگو ویک عملیه‌ی سیاسی متعهد اند. در این مدت از این فرایند به گونه‌ی جدی نظارت صورت می گیرد ونتایج به دست آمده به صورت دقیق مورد ارزیابی قرار می گیرد واگر در مدتی که این فرایند در نظر گرفته شده است، کدام رویداد جدی اتفاق نیافتد، احتمال دارد توافقنامه‌ی صلح میان امریکاییان وگروه طالبان به امضا برسد. با به امضا رسیدن توافقنامه‌ی صلح میان امریکاییان و گروه طالبان، زمینه‌ی گفتگو های بین الافغانی فراهم خواهد گردید که به پایان جنگ چهل ساله‌ی افعانستان منجر شود. هر چه باشد فرایند کاهش خشونت مورد استقبال دولت افغانستان وهمچنان شهروندان کشور قرار گرفته است.

    سخنگویان دولت افغانستان در اظهاراتی پیش از این گفته اند که هر فرایندی که باعث قطع خونریزی با هر پیمانه‌ای شود مورد استقبال دولت افغانستان می باشد. دولت افغانستان پیش از این برقراری آتش بس را شرط آغاز گفتگو های صلح دانسته بود واز گروه طالبان خواسته بود که برای یک گفتگوی سازنده وموثر صلح پیش از هر چیزی با برقراری آتش بس موافقت کرده و دست از خونریزی بکشند تا در ظرفیت توقف جنگ و خشونت بتوان گفتگوی سازنده‌ای را برای تحقق صلح انجام داد.

    اکنون شهروندان کشور خواهان این اند که فرایند کاهش خشونت به یک آتش بس دایمی مبدل شود. این شهروندان از این نگرانی و هراس دارند که با سپری شدن مرحله‌ی کاهش یک هفته‌یی خشونت، بار دیگر آتش جنگ شعله ور شده و موج تازه ای از خونریزی ها در کشور به راه بیافتد وکشت وکشتار از سر گرفته شود. این شهروندان باور دارند که دوام جنگ و خشونت در کشور منطق ندارد ودلیلی برای تداوم خونریزی در افغانستان موجود نمی باشد. شهروندان معتقد اند که نیاز است جنگ و خونریزی برای همیشه رخت بر بسته وآرامش دایمی در کشور برقرار شود.

    جنگ و خشونت هیچ مشکلی را حل کرده نمی تواند و جز تباهی ثمره‌ی بر آن مترتب نمی شود. افغانستان چهل سال است که در آتش جنگ می سوزد و پیامد آن جز ویرانی وتباهی و قتل وکشتار شهروندان چیز دیگری است. جنگ و خونریزی کدام سود و ثمری نداشته است. نیاز است که با استفاده از فرصتی که پیش آمده است، تلاش شود که جنگ و خونریری برای همیشه از افغانستان رخت بر بسته و خشونت ها پایان یابد و صلح وآرامش برقرار شود. افغان ها در یک تعامل سازنده به سوی فردای بهتری گام بگذارند.

    با این وصف نیاز جدی به این احساس می شود که گروه طالبان در ادامه‌ی کاهش یک هفته‌یی خشونت، بار دیگر به خشونت و خونریزی باز نگردد وجنگ و خشونت ها را از نو تجدید نکند. بلکه در عوض و بنا بر خواسته ها و مطالبات مردم و دولت افغانستان مبنی بر ترک دایمی خشونت، به خشونت ورزی ها پایان دهند.

آنگونه که گفته شده همزمان با آغاز گفتگو های بین الافغانی که قرار شده به تعقیب امضای توافقنامه‌ی صلح میان امریکاییان وگروه طالبان شروع شود، فرایند کاهش خشونت تبدیل به آتش بس دایمی و سراسری شود و خونریزی از افغانستان برای همیشه رخت بر بندد وصلح وآرامش برقرار
شود.