نقش علما در تحولات افغانستان

حامدتاتار

افغانستان سرزمین اسلامی و در عین حال پرورشگاه شیرانِ مجاهد و جلوه گاه علم، دانش و فرهنگ است.

علمای افغانستان در کنار تعلیم و تربیه سالم فرزندان کشور در جهاد و مبارزات اسلامی نیز نقش بسزایی داشته، همواره مِن‌حیث کلید فتح و پیروزی ملت مجاهد افغانستان، نقش بازی کرده اند.

زمانی که انگلیس‌ها توسط نوکران و جاسوسان داخلی خویش در افغانستان تجاوز کردند، یگانه مبارزانی که هویت آنان را فاش کرد و در پرتو آیات و احادیث علیه آنان اعلان جهاد نمودند، علمای دینی کشور بودند.

ملت مجاهد و شهیدپرور افغانستان با پیروی از ارشادات و رهنمودهای علمای کرام پرچم توحید و یکتاپرستی را به دست گرفتند و در سایه‌ آن، به جهاد و مبارزات مسلحانه پرداختند و بالآخره لشکر تادندان‌مسلح انگلیس را به شکست فاحشی مواجه کردند و متجاوزین با فضیحت و سرافکنده‌گی افغانستان را ترک گفتند.

بعد از تجاوز انگلیس، روس‌ها خواب اشغال افغانستان را دیدند و تصرف این سرزمین را در لوح خیال خویش مشق و تمرین کردند.

همین بود که روس‌ها به دعوت جاسوسان داخلی و مزدوران تربیت‌یافته‌ی مکتب لنین، در افغانستان تجاوز کردند و این سرزمین را به خاک و خون کشیدند.

اما این بار نیز ملت مجاهد افغانستان به فتوا و زعامت علمای حقانی و راسخ کشور به جهاد مسلحانه پرداختند با تقدیم کردن میلیون‌ها شهید و معلول به درگاه حق و مهاجرت‌ها، دماغ متکبرانه‌ی متجاوزین و قشون سرخ را به خاک مالیدند و حیثیت جهانی و نقش بین المللی شوروی را به خاک سیاه یک‌سان کردند.

بعد از شکست مفتضحانه روس و غلامانش، امریکا به فکر اشغال افغانستان شد و به دعوت مشتی از دالرپرستان و میهن‌فروشان، وارد افغانستان گردید و با حملات گسترده و بی‌سابقه‌ی نظامی در پی ساقط کردن ناب‌ترین حکومت اسلامی که امارت اسلامی افغانستان بود، آستین برزد و با پیشرفته‌ترین وسایل روز و هم‌پیمانان پرقدرت خویش به اشغال و جنگ و جنایت در افغانستان پرداخت.

اما این بار نیز علمای کرام، طالبان مدارس دینی و فرزندان مجاهد کشور تحت زعامت مستقیم امیران مجاهد و علمای کرام در مقابل قدرت‌های جهانی ایستاده‌گی کردند و بیست سال با تحمل زحمات طاقت‌فرسا، جنگ‌های خونین و تقدیم کردن هزاران عالِم و جوان به رسم قربانی و شهادت، به جهاد مسلحانه و مبارزات اسلامی مبادرت ورزیدند و قدرت‌های استعماری جهان را به شکست مواجه کردند.

نسبت به هر دوره، در دوره‌ی جهاد علیه امریکا، نقش علمای دینی برجسته‌تر بود و تمام تشکلات و قطعات مجاهدین را علمای دینی و طالبان مدرسه تشکیل می‌دادند.

این بار علمای کرام با قربانی کردن فرزندان و برادران مجاهد خویش، با زندانی شدن‌ها، شکنجه‌شدن‌ها و هزاران مشکل دیگری در مقابل اشغالگران و همدستان داخلی شان ایستاده‌گی کردند و ضربات مرگباری را در پیکر قشون سیاه و هیولای متجاوز جهانی وارد نمودند.

خوانندگان گرامی!

منظور ازاین گفته‌ها این است، تاریخ ثابت کرده است که، در تمام تحولات افغانستان، علما نقش برازنده یی داشته اند و در آزادی، آرامی و آبادی کشور نقش اساسی و محوری را بازی کرده اند.

حالا هم علمای کرام می‌توانند؛ کورگرهِ کشور با نور بصیرت و بینشی که دارند باز کنند و گرِه‌گشای مشکلات افغانستان باشند.

امارت اسلامی افغانستان هم اگر جرگه‌ها، شوراها و یا اجماع ملی و مردمی را روی دست داشته باشد، باید برای علما و دانشمندان کشور اولویت بدهد و در پرتو دستورات شرع شریف و قوانین و مقررات، قضایای کلان کشوری حل و فصل گردد.

چون علما در آزادی و استقلال کشور نقش بارز و کلیدی داشته اند و بهتر از دیگران از جریانات داغ روز معلومات دارند و سود و زیان کشور و منافع ملی و اسلامی را بهتر از دیگران میدانند.

و هم علما برای افغانستان اسلامی، نسبت به هر گروه دیگری دل‌سوزی دارند و نمایندگان قاطع، واقعی و خیرخواهِ ملت نیز می‌باشند.

بنابراین امید می‌رود جرگه‌ها، شوراها و تجمعاتی تحت هرنامی که در افغانستان برگزار می‌گردند، باید علما درآن نقش پررنگ داشته باشند و در قضایای بزرگ ملی نظر آنان برجسته و بارز باشد.

چون دستان توطیه‌گران غربی و شرقی در پشت پرده درکار است و آنان نمی‌خواهند که افغانستان به یک نتیجه ملموس و مثبتی دست پیدا کند و مشکل این کشور از ریشه حل گردد.

پس علمای راسخ، با فرهیخته‌گی و اراده‌ی آهنین خویش می‌توانند این دسیسه‌ها را خنثا سازند و پایه‌های عدالت اجتماعی و وحدت ملی را بیشتر استحکام ببخشند و همچنان حضور علما در گردهمایی‌های بزرگ ملی، بهانه‌ی کشورها را برطرف خواهد کرد و حکومت را وجهه‌ی بین المللی نیز خواهد داد.