مکثی بر سرخ و سیاه

رمان سرخ و سیاه اثر نویسنده فرانسوی، هانری بیل استاندال(۱۷۸۳-۱۸۴۲میلادی) توسط عبدالله توکل ترجمه و توسط انتشارات نیلوفر آذین چاپ یافته است.
چاپ اول ترجمه این رمان جذاب در سال ۱۳۳۳ هجری شمسی و چاپ دهم آن در سال ۱۳۹۶ هجری شمسی در تهران منتشر گردیده است.
این اثر در ۷۰۲ صفحه با قطع و صحافت زیبا چاپ شده است.
اختلافات طبقاتی و شرایط نابرابر زندگی در این کتاب به تصویر کشیده شده است. اندوختن ثروت خویش با چنگ انداختن و پامال کردن حق دیگران با سوء استفاده از مقام و موقف حکومتی، بارگه های طنز، در این اثر بیان گردیده است.
به قسمتیاز متن کتاب توجه بفرمایید:
«مسیو دورنال شهردار وریر چنین کسی است…اما اگر مسافر دست از گردش خویش برندارد، صد قدم بالاتر، خانه بسیار زیبا و خوش نما از خلال نرده آهنین این خانه، باغ های بسیار زیبا و پرشکوهی می بیند. در آنسوی خانه خطی از افق نمایان است که از تپه های«بروگونی» ساخته شده و گویی به دلخواه انسان برای خط بصر به وجود آمده است. این منظره، محیط متعفن و ملوث پول پرستی های پست را که مسافر رفته رفته از شدت تعفن آن گرفتار اختناق می شود، از یاد وی می برد.
به اطلاع مسافر می رسد که این خانه به مسیو دورنال تعلق دارد. شهردار وریر این خانه زیبای سنگی را که بنای آن اینک پایان می پذیرد، در سایه منافعی ساخته است که از کارخانه بزرگ میخ سازی خویش به دست آورده است…»
درجای دیگری می خوانیم:
«در«فرانش کونته» انسان هرچه بیشتر دیوار بسازد و هرچه بیشتر در ملک خویش سنگ روی سنگ سوار کند، به همان اندازه شایسته احترام و تکریم همسایه گانش می شود…»
«…واما درباره نهر همگانی که کارخانه را به حرکت در می آورد، باید گفت که مسیو دو رنال در سایه اعتباری که در پاریس دارد، اجازه یی برای تغییر و انحراف مسیر آن گرفت واین عنایت پس از انتخابات ۱۸۲۰ نصیب او شد.»مسعوده خزان