فهیم حکیم: جنگ وخون ریزی بس است افغانها صلح می خواهند

اعضای جامعه مدنی کمیسیون ها  نهاد های حقوق بشری تحقیقاتی را که راجع به صلح داشتند و مؤلفه هایی را برای تأمین آن پیشنهاد کردند که متمم و متکمل فعالیت های است که دولت و حکومت برای انجام مذاکرات صلح عملی نماید. در قدم نخست هدف عمده تعریف از صلح است اگر بگوییم که صلح نبود جنگ است. یک بُعد سطحی از تعریف صلح خواهد بود. زیرا تمرکز صرف روی قطع جنگ گروه های درگیر است. اگر صلح را ما نبود تبعیض، خشونت عنوان کنیم مؤلفه های مشخص دیگر است که دولت باید روی آن تمرکز داشته باشد. مثل مبارزه با فساد و تأمین عدالت، تأمین حقوق بشر انکشاف متوازن جلوگیری از نقض حقوق زنان و اطفال  شناخت دوست و دوشمن می تواند مولفه های خوب در پروسه تأمین صلح باشد. و یا شناخت دوستان و دشمنان در سطح منطقه و جهان، چرا موضوع جنگ جاری افغانستان به نظرمن بزودی سیاه و سفید شده نمی تواند زیرا بعضاً مردم ما فکر می کنند که مذاکرات بین الافغانی می تواند ما را به صلح برساند در حالیکه در تیوری خوب است که افغانها با هم برای برداشتن اختلافات شان بنشینند و جنگ ختم گردد. حالانکه تأمین صلح در تمام ابعاد به تحلیل دقیق و واقعبینانه نیاز دارد. و ضرورت به کار بیشتر دارد.  تا زمانیکه حکومتداری خوب تقویت نگردد و مردم به نظام و دولت اعتماد حاصل نکند ودولت نیز تلاش در این راستا ننماید. از نظر ما بدبینی ها و سؤظن های ایجاد شده در کوتاه مدت برطرف نشده مخربین پروسه های صلح نیز از این ضعف ها استفاده کرده و می کنند. بناءً با افزایش اعتماد مردم به نظام، دریک منطقه و محل چه گروه‎های مخالف داعش و طالب باشد. و یا گروه مسلح غیر مسئول دیگر اگر نفوذ نماید مردم خود به دفاع پرداخته مانع جنگ و آشوب می‎شوند. زیرا تمام امکانات رفاهی را دولت و حکومت در اختیار مردم قرار داده است، سرک و مکتب پل و پلچک تأمین امنیت مالی و جانی شغل و کارمناسب دارند پس چه نیاز به جنگ و جدال دارد.  بناءً ما تأمین تسهیلات اجتماعی و رفاهی بازسازی، گسترش ساحات تحت کنترول و امن خود بخود فرصت را از دشمن سلب می نماید. امروز اقتصاد جنگی ضعیف در کشور حاکم است. قاچاق و تولید بی رویه مواد مخدر وجود دارد. قاچاق انسان، سلاح و… فعالیت شبکه های مافیایی و فساد بی عدالتی بی‎قانونی در سطوح مختلف بیداد می کند اینها همه دست به دست هم داده نا امنی را تقویت و حکومتداری خوب را به چالش می کشد. باید اولویت های اساسی را که دولت در رفع مشکلات اساسی دامنگیر جامعه در نظر گیرد دریک بُعد اگر صرف تمرکز به مذاکره و مفاهمه شود وسایر مشکلات و چالشها سرجایش باقی بماند فکر نکنم ما را به صلح پایدار برساند. صرف می تواند مصلحت های سیاسی کوتاه مدت را به دنبال داشته باشد ولی برای تأمین امن و صلح پایدار و دراز مدت باید شاخصه های اساسی کنیه و منازعه را در ابعاد مختلف اجتماعی و مردمی آن از بین برد.

فهیم حکیم در ادامه افزود:

خواست من به عنوان فعال جامعه مدنی اینست. چون تلاش در راستای تأمین امن، صلح و ثبات در کشور به حرکت همگانی و مردمی نیاز دارد. باید همه در محدوده صلاحیت های خویش تلاش نماید.

اولین اقدام در این راستا تشدید برنامه های صلح محور است زیرا در کشور های جنگ زده مثل افغانستان منازعات و جنگ در راستای تقویت تبعیض تفرقه های سمتی، قومی، گروهی و لسانی کمک می کند حالانکه با آگاهی همگانی از نظایر این گونه تفرقه ها باید تنوع قومی ارج گذاشته شود می توانیم با تقویت روحیه همزیستی مسالمت آمیز در قسمت تأمین حقوق و امتیازات آنان تلاش و از نفوذ عوامل که سبب کینه و کدورت و ناهنجاری ها می گردد جلوگیری نمود. پروسه اعتماد سازی زمانی صورت می گیرد. که اعقتاد و باورمندی مردم در همدیگر پذیری تقویت یافته باشد. وهمه به مکلفیت ها  حقوق و وجایب بشری همدیگر احترام نموده به عادت روزمره شان مبدل گردد. درغیر آن صدمه پذیری های اجتماعی ازمیان نمی رود باید همه در تمام سطوح به همزیستی مسالمیت آمیز باورمند و پابند بود تا ما را به ملت قوی متحد و یک پارچه مبدل سازد. حکیم از جامعه جهانی و ملل صلح دوست جهان می‎خواهند تا در تجلیل از روز جهانی صلح تلاش ورزند تا برای افغانستان نوید از ختم جنگ برقراری صلح واقعی در خانه نا امن افغانها باشد. که سالیان درازی رنج و درد کشیده اند و هر لحظه برای آمدن صلح در کشور شان چشم به راه اند. تلاش هایی که برای تأمین صلح و ثبات از سوی جامعه جهانی و کشور های منطقه آغاز شده زمانی به ثمر می نشیند که اهداف و اغراض پیدا و پنهان خود را کنار بگذارند. زیرا افغانها عضو جامعه بشری اند و به امن و آرامش نیاز دارند تاکی جنگ ویرانی ریختن خون افغان توسط افغان به‎اشاره بیرونیان. تأکید مینمایم امروز حرکت های متعدد ایجاد شده است. زمانی به موفقیت و تأمین صلح پایدار می‎انجامد که همه هماهنگ بایک برنامه و ستراتیژی واحد توافق به ختم هرچه زودتر جنگ نمایند درغیرآن اگر ده‎ها نشست صورت گیرد بی نتیجه خواهد بود. جنگ و خونریزی دیگر بس است. افغانها صلح می خواهند.

حامده صدیقی