علم و دانش، سرچشمه‌ و منبع سعادت‌هاست

امنیت، سیاست، اقتصاد، تمدن و تکنالوژی همه مرهون علم و دانش استند و این علم است که سعادت می‌آفریند و انسان‌ها را از تاریکی جهل بیرون و در روشنی ترقی و تعالی قرار میدهد.

وقتی که تاریخ بشر و تحولات دنیا را به مطالعه بگیریم، در می‌بیابیم که انسان‌های عالم و دانشمند چه منزلتی دارند، چه خدماتی را برای انسان‌ها ارایه کرده اند و در تحولات دنیا چه نقشی داشته اند.

پیامبران الهی، اصحاب کرام و تمام کسانی که برای سعادت و نیک‌بختی بشر تلاش ورزیده اند، عالمان و دانشمندان بوده اند و تمام سعادت و رفاه و آسایشی که امروز برای بشر میسر استند، نتیجه‌ی عرق‌ریزی‌ها و زحمات علما و دانشمندان است.

جهان اسلام در آغوش خویش علما و دانشمندان زیادی را پرورش داده که در مجموع جهان بشری ممنون خدمات شایسته‌ی آنان می‌باشند.

اما متاسفانه در قرن‌های پسین، یک‌اندازه غفلت و سهل‌انگاری‌‌ها دامن‌گیر جهان اسلام شد و امت اسلامی نسبت به ملل کفری در عرصه علوم عصری به عقب‌رفت و سیر نزولی خود را پیمود.

در میان ملت‌های مسلمان، خصوصاً افغانستان درگیر جنگ‌های طاقت‌فرسا و تباه‌کن گردید و گلوی نحیف این ملت در چنگال سیاه و خونین استخبارات کشورها و دسیسه‌های قدرت های جهانی افتاد.

این عامل و عوامل دیگری باعث عقب‌افتادن افغانستان شدند و مردم بیچاره‌ی افغانستان از نعمت علم، دانش کم‌تر بهره بردند و از انکشاف و پیشرفت‌ بی بهره ماندند.

یگانه راهی که افغانستان را می تواند ازاین بن‌بست و بحران بیرون کند، همانا علم و دانش است و این نعمت رنگین الهی، قسمی که دیگر ملت‌ها را به سعادت، ترقی و تمدن رسانده است، افغانستان را نیز میرساند و گلوی نحیف این ملت زجردیده را از چنگال عقب‌مانده‌گی و بدبختی نجات میدهد.

پس بر ملت افغانستان است که در راه به دست آوردن گوهر علم و دانش زحمات بی‌دریغی بکشند، خود و کشور خود را از چنگ مشکلات و بحران‌ها نجات ببخشند و امارت اسلامی افغانستان نیز مسئولیت دارد که برای فراهم کردن زمینه‌‌ی علم و دانش تلاش و پیشرفت‌ها تلاش کند تا افغانستان عزیز به ترقی، پیشرف و تکنالوژی، دست پیدا نماید.

به امید افغانستان پرسعادت، توسعه‌یافته و متمدن.