جریده «انیس»به عنوان نخستین روزنامه ملی کشور ، بخاطر تنویر اذهان عامه و آشـنایی آنان با دنیای معاصر، تعمیم عدالت و حیات قانونی در کشـور و فراهم سـاختن زمینۀ ارتباط فکری آنان با مردم جهان به تاریخ ۱۵ ثور ۱۳۰۶ مطابق ۵ می ۱۹۱۷م، با صاحب امتیازd و مسئولیت غلام محیالدین «انیس» با تیراژ ۴۵ نسخه اولین بارآذین چاپ یافت. جریده «انیس» درآغاز نشرات در مطبعه حروفی شرکت رفیق به طبع میرسید. ولی در اواسط سال دوم نشراتی، توانست از پول اشتراک و فروش جریده، مالک مطبعه شخصی شود و طبع و نشر جریده «انیس» را در آن صورت دهد.
پنج دختر دانش آموز که عضو یک تیم رباتیک هستند، موفق شدند یک دستگاه تنفس مصنوعی ارزان قیمت را به کمک قطعات استفاده شدۀ موتر بسازند.
تلاش آنها در حالی انجام شده که افغانستان به دلیل جنگ و فقر، ویران شده و تجهیزات درمانی بسیار محدودی برای بیماران مبتلا به ویروس کرونا دارد.
این دانش آموزان میگویند چنانچه نمونۀ اولیه این دستگاه به تأیید دولت افغانستان برسد، آنگاه میتوانند نمونههای بیشتری از آن را تنها با صرف ۳۰۰ دالر بسازند. این در حالی است که هم اکنون بهای خرید یک دستگاه تنفس مصنوعی در بازارهای جهانی حدود ۳۰ هزار دالر است.
رویا محبوب، مدیر یک شرکت فناوری که این تیم را از نظر مالی حمایت میکند، میگوید: «اعضای این تیم با متخصصان بهداشت محلی همچنین کارشناسانی از دانشگاه هاروارد کار کردهاند، تا بتوانند این دستگاه را بر اساس طرحی از مؤسسه فناوری ماساچوست بسازند.»
برای ساخت این دستگاه از قطعات موترسایکل و بطری تویوتا کرولا استفاده شده که یکی از موترهای رایج در افغانستان است. سیستم مکانیکی آن نیز با وام گیری از سیستم کیسه هوای موتر ساخته شده است. سمیه فاروقی، دانش آموز ۱۷ ساله که سرگروه این تیم نوجوانان محسوب میشود، میگوید: «بخش پیچیده کار، تنظیم زمانبندی دستگاه و فشار پمپ آن است. زیرا هر بیمار با توجه به سن و وضعیت بیماریش، به حجم و فشار هوای متفاوتی نیاز دارد.»
سازندگان این دستگاه بین ۱۴ تا ۱۷ سال سن دارند و ساکن شهر هرات هستند. یعنی جایی که یکی از مراکز اصلی شیوع کرونا در افغانستان محسوب میشود و شفاخانههای شهر به چنین دستگاهی نیاز جدی دارند.
در حال حاضر افغانستان برای جمعیت ۳۵ میلیونی خود تنها ۳۰۰ دستگاه تنفس مصنوعی دارد.
بنا بر اعلام سخنگوی وزارت صحت عامه، از متخصصان و مهندسان برای کمک به این دختران دعوت شده است.
وحیدالله مایار، سخنگوی وزارت صحت عامه ضمن قدردانی از تلاش این دانش آموزان اعلام کرد که نمونۀ اولیه، قبل از آغاز استفاده، باید به تأیید سازمان جهانی بهداشت و وزارت صحت عامه افغانستان برسد.