تأثیرات منفی شبکه‌های اجتماعی

امروزه جهان تبدیل به یک دهکده‌ی کوچکی که همان شبکه‌های اجتماعی ویا فضای مجازی می‌باشد، گردیده است.

این شبکه ها در پهلوی اینکه روابط مردم دنیا را باهم نزدیک‌تر ساخته و فاصله هارا شکسته است، از تاثیرات منفی عظیمی نیز برخوردار می‌باشد.

افغانستان ازجمله کشورهای است که میزان بلند استفاده از شبکه های جمعی را دارا می‌باشد.

اما، متأسفانه عدم مدیریت، کنترول ومحدودیت های لازم براین شبکه ها، جامعه را تبدیل به یک جامعه انحرافی می‌سازد.

ازآن‌جای که بیشترین استفاده‌کنندگان این رسانه های جمعی جوانان و نوجوانان هستند، بیشترین آسیب وبزرگ‌ترین خطر نیز متوجه آن‌ها خواهد بود.

استفاده نادرست اززین شبکه ها آسیب های جمعی و فردی را در پی دارد.

آسیب های جمعی:

ضرر وآسیب هایی که برخاسته از استفاده های سوء و نادرستی این شبکه ها می‌باشد، میتوان دزدی، قتل، اختطاف، اخلال امنیت ووو… نام‌ برد.

البته استفاده های بیش ازحدونادرست و همچنان دیدن سایت های مستهجن وغیر اخلاقی، دیدن فلم های مبتذل، دیدن فلم های تخیلی و کارتونی جوانان را بیش از حد درگیر خود ساخته و بر روح وروان آنان تأثیراتی فزاینده‌یی خواهد داشت.

اینجاست وقتی‌که این جوانان در جامعه تقدیم می‌شوند در اندک‌ترین عملی، عکس العملِ ازخود نشان میدهند و همان انگیزه ها و برداشت هایی که از وقایع دروغین فیلم‌ها بر ذهن خود گرفته اند، می‌خواهند در بیرون عملی بسازند که متأسفانه منجر به وقایع تلخی چون قتل و اختطاف وغیره می‌شود.

متأسفانه شبکه های اجتماعی چون فیسبوک، تیک تاک، یوتیوب وغیره که از جمله شبکه های پربیننده در افغانستان شمرده می‌شوند، چنان انسان را به خود معتاد می‌سازد که اراده ها را سلب نموده و چون پر کاهی بر روی سیلاب خروشان به هرسو بی‌اختیار می‌کشاند.

آسیب های فردی:

استفاده بی رویه از انترنت وشبکه های جمعی بر زندگی فردی انسان تأثیرات عمیقی دارد.

برهم‌زدن زندگی زناشوی، دوری و عدم محبت با دوستان، بیگانه ساختن جوانان از کتاب ومطالعه، جریحه دارساختن عواطف جوانان و نو جوانان، فراهم کردن زمینه های ارتکاب جرم، و ده ها مورد دیگری ازاین قبیل که همه ریشه در استفاده بی‌حدومرز این شبکه ها دارند.

قوه جاذبه انترنت به حد قوی گردیده است که جوانان به‌جای تعامل با والدین، دوستان وعزیزان، تیلفون را بر می‌گزینند وشب وروزِ خودرا با آن سپری می‌کنند.

این همنشینی با تلفون وشبکه های اجتماعی به مرور زمان تجربه شیرین در جمع بودن را از فرد می‌گیرد وآن را در باتلاق تنهایی انداخته و منجر به افسردگی و تشوشات روانی می‌شود.

در نتیجه باید گفت که شبکه های اجتماعی اگر از بُعد خوبی او کار گرفته شود یقینا کار خوب، مثمر و مفید است، اما براینکه جوانان و نوجوانان افکارشان آزادند بیشتر تمایل به اشیای بیهوده، وقت‌کُش واین چنینی هستند بدین لحاظ بُعد خوب ومثمر این شبکه ها زیاد تر دربین جوانان کاربرد ندارد و زود در دام هوا وهوس افتیده، بُعد منفی و بیهوده آن را مورد استفاده قرار میدهند که متأسفانه بر زندگی جمعی‌وفردی آنان به مراتب تأثیر می‌گذارد و آنان را در دامان هوا وهوس می‌اندازد.

نهاد های مسئول دولتی باید محدودیت های قابل ملاحظه‌یی را بالای این شبکه‌ها وضع کنند و استفاده‌های بی‌حدوحصر آن را کنترول نموده و نگذارند که جوانان ما در منجلاب فساد و بدبختی‌ها غرق شوند.

احمدخان داعی