گریبان معتادین و پنجه‌‌ی مشکلات

هموطنان عزیز همه در جریان استند که هزاران معتاد، به سعی و تلاش معینیت مبارزه با مواد مخدر و کمیته‌ی مشترک، از سطح شهر کابل و دیگر شهرها جمع‌آوری شده اند و در مرکز نگهداشت و تداوی انتقال یافته اند.

اگرچه این اقدام امارت اسلامی افغانستان، اقدام خیلی بزرگ و قابل تحسین است که حتی مورد تمجید جهان قرار گرفته و جهانیان را شگفت‌زده ساخته است، اما با آن‌هم این روند مشکلات خود را دارد و لازم است که برای رفع این مشکلات، امارت اسلامی افغانستان، موسسات خیریه، بنیادهای کمک‌رسان، نهادهای امدادی و تاجران ملی کشور توجه بیشتر نمایند و گریبان انسان‌های رنج‌دیده و جوانان سیاه بخت کشور را از پنجه‌ی مشکلات نجات بدهند.

گزارش‌ها می‌رسانند؛ باوجود جمع‌آوری معتادین و نجات شان از سرمای طاقت‌فرسای زمستان و تلاش‌های چشم‌گیر امارت اسلامی افغانستان در این راستا، هنوز هم معتادین در مرکز نگهداشت و تداوی با مشکلات دست‌وپنجه نرم می‌کنند و نسبت کمبود بودجه و امکانات، با چالش‌های فراوانی رو به‌ رو هستند.

اگرچه معینیت مبارزه با مواد مخدر، وزارت صحت عامه، کاروامور اجتماعی، شاروالی کابل، وزارت های حج و اوقاف، معارف، تحصیلات عالی، اطلاعات و فرهنگ، و دیگر وزارت‌ها و ادارات، هرکدام در بخش خود کارهای مفیدی را انجام داده اند که قابل تمجید و تقدیر است، اما با آن‌هم این روند، مشکلات زیادی دارد و بیماران از کمبود ادویه‌ موثر، غذای مناسب و برخی از وسایل دیگر زندگی، در محل اقامت و تداوی شان، رنج می‌برند

امارت اسلامی افغانستان، باوجود مشکلات فراوانی که دارد؛ در این عرصه، کارهای بزرگ را انجام داد که برای جهان، امر بی پیشینه است و برای ملت زجرکشیده‌ی افغانستان منبع خوشی و مایه‌ی امید گردید، اما این کار، پروسه بسیار کلان و سنگین است؛ باید هرفرد ملت برای رسیدگی به حالت اسفبار و روزگار سیاه معتادین، دست به کار شوند و این بار را تقسیم نمایند و خصوصاً ثروت‌مندان کشور، تاجران ملی، نهادها و بنیادهای امدادرسان، در این راستا امارت اسلامی را یاری برسانند و این کتله‌ی بزرگ و سرمایه‌ی ارزشمند کشور را از چنگ بدبختی و مرگ، نجات بدهند.

اگر در این راستا به طور همگانی کار نشود، ممکن این روند با گذشت زمان، با چالش‌هایی مواجه شود و این ملت درد دیده، یکبار دیگر در مُرداب بدبختی و سیاه روزی فرو برود.

پس لازم است که در این عرصه حکومت و ملت، دستی‌ به هم بدهند و برای نجات معتادین که بخش بزرگی از ملت شریف افغانستان را تشکیل می‌دهند؛ تلاش کنند و وجیبه‌ی اسلامی و ملی خویش را در قبال این امر مهم و سرنوشت ساز ادا نمایند.

در غیر آن، این بدبختی‌ها گریبان ملت را باز خواهند گرفت و این ملت ناتوان و بیچاره را بیچاره تر و ناتوان تر خواهند ساخت بیایید برای محو این مرض مهلک، دستی به هم بدهیم و بر درد این کتله ی عظیم، مرهم بگذاریم.

به امید محو کامل مواد مخدر و صحت یابی فرزندان کشور از مرض اعتیاد.