مبصر آژانس باختر می‌نگارد؛ در روز ها و ماه‌های اخیر اخبار ناخوشایندی نسبت به برخورد با افغانان مهاجر در شماری از کشور های همسایه و منطقه به گوش می‌رسد، از زندانی کردن‌های دسته جمعی تا اخراج دسته جمعی…، روایت‌های اند که برای هر افغان درد دهنده است و نشان می‌دهد که کشور ها با در نظر داشت روابط سیاسی شان و با در نظر داشت تحولات در روابط کشورها، میزان برخورد شان را با مهاجران تعین می‌کنند، در حقیقت پناهجویان که قشر آسیب‌پذیر و نیازمند به کمک اند شکار برخورد های سیاسی می‌شوند.
با تأسف چنین یک وضیت در برابر پناهجویان افغان که بیشتر در جستجوی فرصت‌های اقتصادی هستند در هر کشوری همسایه ومنطقه قابل دید، روایت و تعریف است، در کل برخورد و راهکار با مهاجران افغان در کشور های همجوار و منطقه، راهکار در خور ستایش نیست، بل اسفبار است که باید کشور های میزبان، دید بازنگرانه را اختیار کنند و به جای آنکه در برابر پناهجویان افغان دید سیاسی داشته باشند، دید شان را عاطفی سازند.
فراموش نشود که مسئله مهاجرت اکنون یک پدیده جهانی و یک معضل جهانی است، طوری که چرخه مهاجرت به شكل یک جریان دایمی درآمده است که حل آن در دستور کار بین‌المللی قرار گرفته است و به عنوان یک موضوع بسیار ضروری برای تمامی دولت‌ها مورد توجه است.
از طرف دیگر مسئله مهاجرت در بسیاری کشور ها با دید مثبت دنبال می‌شود، بیشتر اروپایی‌ها مهاجرت را فرصتی برای دریافت استعداد های جدید، نیروی کار، سرمایه یافته اند و تلاش کرده اند با مدیریت مهاجرین به اقتصاد و نیروی کار در کشور های شان سر و سامان بخشند.
مگر افغانان مهاجر در کشور های همجوار و منطقه در حالی که نیروی کار ارزان را به وجود آورده اند با دید منفی دنبال می‌شوند و ناهنجاری‌های که در این کشور اتفاق می‌افتد و بیشتر جنبه‌های داخلی دارند به افغانان مهاجر نسبت می‌دهند، اتهام‌های که با واقعیت‌ها سازگار نیست و بیشتر ناشی از برنامه‌های اغراض‌آمیز سیاسی می‌باشد.
در کل هدف این است که کشور های میزبان به جای انتقام‌گیری‌های سیاسی از مهاجران، دید عاطفی و بشری نسبت به مهاجران پیدا کنند و به فکر ایجاد سهولت برای شان باشند تا به این ترتیب تعریفی از رعایت حقوق بشر و رعایت کنوانسیون‌های جهانی پیدا کنند.
