فرمان‌هایی که بدون درنگ عملی می‌شوند

به همگان روشن است که فرمان‌های عالیقدر امیرالمؤمنین شیخ هبت الله آخوندزاده «حفظه الله» یکی پی دیگری صادر می‌شوند و به مجرد صدور، جنبه‌ی عملی پیدا می‌کنند و تمام مسئولین آن را لازم اجرا می‌دانند.

چندروزقبل، فرمانی در پیوند به انفکاک توظیف پسران مقامات و رئیسان در ادارات مربوطه‌ی شان صادر گردید.

این فرمان بدون درنگ در جاده‌ی عمل پیاده گردید و امر امیرالمومنین «حفظه الله» بر همه منافع شخصی ترجیح داده شد.

واضح است که مسئولین امارت اسلامی، فرمان‌ بزرگان خود را با جان و دل در تمام ادارات عملی می‌سازند و این وجیبه را با کمال اخلاص و صداقت ادا می‌نمایند.

فرمان عالیقدر امیرالمؤمنین «حفظه الله» با فرمان‌های زمامداران گذشته کاملاً متفاوت است و این فرمان‌ها صدفی‌صد جنبه‌ی عملی دارند و با جدیت تمام تطبیق می‌شوند.

مسئولین، اجرای آن را  بر خود واجب می‌دانند و برای تطبیق آن در تمام قلمرو امارت اسلامی اهتمام می‌ورزند.

به همه ملت شریف افغانستان معلوم است که در حکومت‌های گذشته کسی به فرمان اهمیت و ارزش قایل نبود و جزیره‌های قدرت و مسئولین استفاده‌جو، پیوسته فرمان‌ها را لگدمال می‌کردند.

در حکومت‌های قبلی بی‌اطاعتی به شدت بیداد می‌کرد و در ادارات دولتی کسی از کسی تابع‌داری و اطاعت نداشت.

ملت افغانستان ازاین امر به ستوه آمده بودند و همیشه با این چالش‌ها دست وپنجه نرم می‌کردند.

اما حالا فرمان‌ها از زمانی که صادر می‌گردند، لازم الاجرا می‌شوند و همه برای تطبیق آن آمادگی دارند.

از سوی دیگر این فرامین جلو فساد اداری را می‌گیرند و سطح خویش‌خوری، کارشکنی‌ها، مشکل‌تراشی و استفاده‌جویی‌ها را به شدت کاهش می‌دهند.

ملت افغانستان از صدور و تطبیق این فرمان‌ها حمایت می‌کنند و با خوشی و شادمانی ازآن استقبال می‌نمایند.

ملت می‌گویند:

«فرمان تا فرمان» یعنی؛ فرمان‌های زمام‌داران حکومت‌های گذشته جنبه عملی نداشتند، بل‌که همه روزه در باطله‌دانی فراموشی انداخته می‌شدند.

 اما، فرمان عالیقدر امیرالمؤمنین «حفظه الله» بدون درنگ عملی می‌شود و هیچ‌کسی نمی‌تواند از این حکم‌ها و فرمان‌ها سر باز بزنند.

در آخر ملت زجرکشیده‌ی افغانستان، صدور این فرمان‌ها را می‌ستایند و تطبیق آن را امر ضروری و به خیر ملک و ملت

 می‌دانند.