صدای بی‌سرنشین امریکایی هنوز گوش‌ها را می‌خراشد

بیش از دو سال می‌شود که توافقنامه‌ی امریکا با افغانستان در دوحه به امضا رسید و امریکا از خروج نیروهایش گرفته تا رهایی پول‌های منجمدشده و نقض نکردن حریم هوایی افغانستان را تعهد سپرد و شامل بندهای توافقنامه کرد.

 اما متاسفانه ازآن روز تا امروز امریکا پیوسته پیمان‌شکنی می‌کند و دست به تخلف و تخطی می‌یازد.

این امر باعث شده که ملت مجاهد افغانستان هرازگاهی انتقاد کنند و دست به اعتراض بزنند.

مولوی محمدیعقوب مجاهد وزیر دفاع کشور چندین بار این تخلفات را به باد انتقاد گرفت و با لحن شدید اعتراض خود را ابراز داشت و امریکا را یک کشور متخلف و پیمان‌شکن قلم‌داد کرد.

مردم افغانستان نیز از میزهای گرد گرفته  تا تظاهرات خیابانی از این‌گونه رفتارهای امریکا انتقاد کردند و خواهان رهایی پول‌های منجمدشده شدند و نقض حریم هوایی افغانستان را توسط امریکا نیز تخلف آشکار و جفای بزرگ در حق افغانستان دانستند.

اما متاسفانه امریکا هنوز هم سرِ مرکب کبر سوار است و مرکب نخوت و پیمان‌شکنی خود را تازیانه می‌زند و تندتر می‌دواند.

ملت افغانستان یکبار دیگر می‌خواهند که امریکا باید به خود بیاید و از مرکب کبر پایین آمده، بر تعهدات خود وفا کند و ماده‌ها و بندهای توافقنامه را یکایک عملی نماید.

در غیر آن، مورد نفرت بیشتر ملت قهرمان افغانستان قرار خواهد گرفت و آتش آهِ این ملت مظلوم یکبار دیگر خانه و کاشانه‌ اش را در آتش خواهد کشید.

همچنان آتش احساسات مردم و خشم الهی دامنگیرش خواهد شد و از عالم دوری، کاخ استبدادی این ابرقدرت را به خاکستر مبدل خواهد کرد.

بهتر است که امریکا، بعد ازاین به تمرد، طغیان و تخلفاتش پایان دهد و بگذارد که افغانستان مانند کشورهای دیگر به نعمت اقتصاد، ترقی و تکنالوژی برسند و بعد از تحمل رنج و مشکلات زیاد، آرام‌تر و راحت‌تر بیاسایند.

با ناآرام‌ شدن افغانستان، کشورها، منطقه و جهان نیز راحت و آسایش خود را از دست خوهند داد و خود شان خانه و کاشانه‌ی خود را طعمه‌ی آتش‌افروزی و فتنه‌انگیزی خود خواهند کرد.

پس لازم است که بیشتر ازاین امریکا به طغیان و تخلف نپردازد، افغانستان را به بازی نگیرد و آتش احساسات این ملت مومن و مجاهد را برافروخته نسازد.