در جهان غیر اسلام نظام ها تحت عناوين مختلف عرض اندام نموده اند، اما مسلمانان بعد از بعثت پيامبر گرامي اسلامي (ص) در سده هفتم ميلادي از شبه جزيره عربستان، دست به تشکيل نظام هاي اسلامي زدند که بدون شک توسعه تاريخي اسلام بر ساختار سياسي، اقتصادي و نظامي چه در خارج و چه در داخل جهان اسلامي تأثير گذاشت، اما امروز شماري از کشورهاي قدرتمند جهان، بدون اين که به تاريخ جهان اسلام رجوع کنند، در صدد تحميل نظام هاي دلخواه خود برديگر کشورها به ويژه نظام هاي اسلامي اند.
به تازگي سفارت امريکا براي افغانستان که از دوحه ي قطر فعاليت مي کند، بار ديگر با تمام پررويي بر ايجاد حکومت فراگير در افغانستان، تأکيد کرده و گفته که شکل گيري حکومت فراگير در افغانستان، سبب مي شود تا صداي همه افغانان شنيده شود که اين نسخه تکراري و باطل کشورهاي غربي به خصوص امريکا واکنش هايي را در سطح افغانستان به همراه داشت.
مولوي ذبيح الله مجاهد سخنگوي امارت اسلامي گفته است که اين خواست ها از سوي حکومت کنوني پذيرفتني نيست و بحث فراگير بودن و فراگير نبودن حکومت امارت اسلامي مسأله داخلي افغانستان است که کشورها نبايد در آن مداخله کنند، اگر فراگير به اين معنا باشد که اقوام مختلف در حکومت جا داشته باشند، همين نظام کوني متشکل از تمامي اقوام ساکن در کشور است.
آگاهان امور سياسي به اين باور اند، امريکا اين بار ميخواهد که زيرنام دموکراسي وارزشهاي آن، اغراض و اهداف خود را تعقيب کند، اما بداند که امروز نه تنها مردم افغانستان بلکه جهان نيز پي برده اند که امريکا در طول تاريخ نقش جنگ افروزي را داشته با شعار ارزشهاي دموکراتيک و حقوق بشر به کشورها هجوم مي آورد تا اهداف خود را دنبال کند.
بنابراين اگر امريکا و زمامداران آن اندکي وجدان بيدار داشته باشند به جاي ترسيم خط و نشان و مداخله در امور داخلي افغانستان، در بازسازي مخروبه هايي که در بيست سال پسين از دست امريکا و شرکايش در اين کشور صورت گرفت، سهم بگيرند، زيرا آباداني و شکوفايي يک کشور به خصوص افغانستان به پايتخت و چند شهر، خلاصه نمي شود.
امروز اگر جوانان ما از عدم اشتغال در راه مهاجرت طعمه ماهي ها و يا غرق درياها مي شوند و يا هم در مسير راه هاي صعب العبور جان مي دهند و يا هم توسط قاچاقبران انسان زجر مي شکند، دليل آن تخريب زيرساخت هاي کشور توسط قواي اشغالگر امريکا و هم پيمانانش است. در حالي که اگر امريکا مانند شعارهايش در بيست سال حضور غير قانوني اش در افغانستان، مي خواست به مردم اين سرزمين کاري را انجام دهد، بايد به جاي رايج ساختن استعمال مواد مخدر و مدهوش ساختن جوانان ما و نهادينه کردن فرهنگ مبتذل غربي به احداث راه ها، شاهراه ها، کانال هاي آب و زير آب ساختن زمين هاي بکر و باير مبادرت مي ورزيد، تا ملت پابرهنه افغانستان را از سرگرداني به ملک هاي ديگر، رهايي مي بخشيد.
روي اين اساس ملت افغانستان با پشت سرگذاشتن روزهاي سياه به اين نتيجه رسيده اند که هيچ بيگانه يي بدون اهداف و اغراض خود در کشور ديگر، دست به آبادي نمي زند و اين خود افغانان اند که بايد نظام دلخواه خود راحمايت و کشور را به توسعه و ترقي برسانند.
