دین مقدس اسلام، نظافت را بخشی از ایمان توصیف کرده است و رعایت آن را امر مهم و ضروری میداند.
از سوی دیگر رعایت‌‌کردن نظافت، نشان‌دهنده‌ی فرهنگ عالی ملت‌هاست و جامعه‌یی که نظافت و پاکی ندارد، جامعه‌ی مریض، ویروسی و میکروبی می‌باشد.
اکثر امراضی که امروز در کشور ما سر بلند کرده است، ناشی از هوای غبارآلود، انبوه کثافات و تعفناتی است که شهروندان کشور را به‌مشکل تنفسی مواجه کرده است.
از بیماری توبرکلوز گرفته تا اچ‌پای‌لوری معده و ده ها مرض دیگر همه سرچشمه از بی‌نظافتی می‌گیرند و از ناپاکی و پراکنده‌شدن مکروب‌ها در محیط زیست مان، تشکیل می‌شوند.
دین مقدس اسلام و علوم معاصر با یک‌صدا، بی‌نظافتی را تقبیح کرده و انسان‌های بی‌نظافت را مذمت نموده است.
پس ما اگر بخواهیم که یک جامعه‌ی سالم و ملت تن‌درست باشیم، باید نظافت و پاکی را جداً رعایت کنیم و خود و فرزندان را از خطر بیماری های میکروبی و واگیر نجات بدهیم.
در غیر آن، در کنار دیگر مشکلاتی که افغانستان را تهدید می‌کند، بی‌نظافتی و پیامدهای آن بیشتر از پیش، بیداد خواهند کرد و مشکلات ملک‌وملت را بیشتر از امروز افزایش خواهند داد.
پس لازم است تا ملت نیز در کنار حکومت خویش قرار بگیرد و برای تنظیفات، پاک‌کاری و محو کثافات و بدبویی از محیط زیست خود، کار نماید تا همه و از نعمت صحت و سلامتی برخوردار شوند و لذت ببرند.
شهر حیثیت خانه و پاکی آن بر هر فرد لازم می‌باشد.
بیایید برای پاک‌نگهداشتن این خانه، از هر وسیله‌ی ممکن کار بگیریم.
پاکی شهر نشانی از غنای فرهنگی یک جامعه است، با پاکی آن فرهنگ عالی خویش را به جهانیان نشان دهیم.
