توافق‌نامه دوحه، سرآغاز پيروزی افغانستان

در ۱۰حوتِ سال ۱۳۹۸ بود که توافقنامه‌ای میان امارت اسلامی افغانستان و امریکا در دوحه به امضا رسید و پیروزی ملت مجاهد افغانستان ازاین نقطه آغاز یافت.

افغانستان از این توافق‌نامه به نفع ملت خود استفاده اعظمی نمود و از جمله، خروج نیروهای اشغالگر از افغانستان از دستاوردهای عمده و تاریخی این توافق‌نامه است که بعداً عملی گردید.

با این کار، آزادی افغانستان رقم خورد و پیروزی عظیمی نصیب ملت رنجدیده‌ی افغانستان و حتی می‌توان گفت؛ نصیب امت اسلامی شد.

با امضای این توافق‌نامه، روند اشغال بیست ساله با شنیع‌ترین روالش که توسط یک مشت میهن‌فروش و دالرپرست در معامله‌ی بُن رقم خورده بود، به پایان رسید و به لطف پروردگار و به برکت جهاد و خون مطهر شهدا، این لکّه‌ی ننگ از دامن افغانستان پاک گردید.

ملت مجاهد و سلحشور افغانستان، این روز را روز درخشان در تاریخ کشور می‌دانند و با کمال افتخار، همه‌ساله آن را جشن می‌گیرند.

بدون شک این روز، روزی است که چشم تاریخ، نظیر آن را سراغ ندارد و جهان ازاین تحول عظیم و شکست استکبار شگفت‌زده شده است.

واقعا دشوار است که یک ملت فقیر با دستان خالی در مقابل ابرقدر‌ت‌ها، کشورهای مسلح با پیشرفته‌ترین اسلحه و حتی اتم، ایستادگی کنند و بالآخره به فتح و پیروزی نایل آیند.

ملت قهرمان افغانستان، با قلب‌های سرشار از ایمان و عشق میهن در مقابل مستکبران جهانی مقاومت کردند و با قربانی‌های بی‌دریغ آخرالامر طلسم متجاوزین را شکستاندند و با عمّال داخلی و مزدوران شان را از کشور بیرون راندند.

به همگان روشن است که در امضای توافق‌نامه دوحه، امریکا مجبور شد که به یک موافقه برسد و خروج قوت‌های اشغالگر خود را از افغانستان، با امارت اسلامی به امضا برساند.

در بیست سال اشغال، ملت مجاهد و متعهد افغانستان، این سرزمین را برای متجاوزان و غلامان شان، جهنم ساخته بود و اگر نیروهای اشغال‌گر ازاین سرزمین بیرون نمی‌شدند، مسلَّماً که ضربات سنگین‌تری در پیکر شان وارد می‌گردید و بیشتر از پیش، تلفاتی را متقبل می‌گردیدند.

اشغالگران، دیگر راهی جز صلح نداشتند و مجبور شدند که تن به تفاهم بدهند و مذاکرات دوحه را غنیمت بشمارند.

 همین بود که در ۱۰ حوت سال ۱۳۹۸ پس از ۸۱ ماه مذاکرات و رای‌زنی‌ها، توافق‌نامه را با امارت اسلامی امضا نمودند و روند تخلیه‌ی نیروهای اشغالگر شان از افغانسنان را آغاز کردند و تمام نیروهای نظامی شان را از افغانستان بیرون
کردند.

اما، امریکا پس از خروج نیروهایش از افغانستان، به تعهدات خود وفادار نماند و پیوسته تخلف و تخطی نمود و حتی در پایتخت افغانستان (کابل) به بهانه‌‌های واهی، دست به حملات موشکی زد و همچنان طیاره‌های بی‌سرنشین‌اش هرازگاهی در حریم افغانستان تجاوز می‌کنند و به گشت‌زنی و تخطی، می‌پردازند.

ملت افغانستان به امریکا گوش‌زد می‌کنند که باید هرچه عاجل از تخلفات دست بردار شود و در عملی‌کردن ماده‌های توافقنامه، متعهد بماند.

 امریکا به هیچ‌صورت حق ندارد با بهانه‌های بی‌اساس، دست به جرم و جنایت در افغانستان بزند و خلاف تعهداتش عملی را انجام دهد.

ملت بزرگ افغانستان از ملل متحد، جامعه جهانی، کشورهای اسلامی و سازمان‌های حقوق بشری می‌خواهند که جلو بیدادگری‌های امریکا را بگیرند و نگذارند که این مستکبر جهانی، به طور لجام‌گسیخته و خودکامه، دست به تخلف و اعمال ضد بشری بزند.