برنامه جهانی غذا: آمار سو‌ء تغذیه درافغانستان به بالاترین سطح رسیده  است

برنامه جهانی غذا ( دبلیو اف پی ) هشدار داده که میزان سوء تغدیه در افغانستان به طور بی سابقه افزایش یافته است.

فیلیپ کراف سخنگوی برنامه جهانی غذا در کابل گفت که نیمی از جمعیت افغانستان در طول سال گرسنگی شدید را تحمل کرده اند.

او افزود که ۷ میلیون کودک و مادر در افغانستان دچار
سوء تغذیه اند.

به اساس اصول بین المللی زمانی‌که جنگ در یک کشور ختم شده و به طرف صلح روان می شود . جامعه جهانی به‌خصوص سازمان ملل متحد و سازمان‌های صلح مجبور هستند تا با کشورهای مربوطه کمک های‌شان را بخاطر برگشتاندن ساکنان کشور یاد شده به یک زند‌گی عادی با ماموریت جدید آغاز کنند.

شهروندان می گویند:چالش فقر نیزاز جمله چالش های عمده کنونی دانسته می شود که با کمک جامعه جهانی به آنها مبارزه خواهد کرد.

 از سوی دیگردرفصل زمستان مردم از افزایش بهای مواد سوخت و مواد خوراکی سخت نگران استند.بیکاری و ناداری از یک سو و افزایش بهای مواد سوخت و مواد خوراکی از سوی دیگر چالش‌های مردم را دو برابر ساخته اند.

با توجه به میزان بحران اقتصادی، کمک‌های خارجی حیاتی است کمک های بشردوستانه یکی از گزینه های نسبتاً آسان برای کمک کنندگان است. كمك ها تا حدی آسایش فوری بار آورده و آلام مردم را تسکین می‌دهد.

امارت اسلامی از کمک های خارجی استقبال می‌کند. همچنان اصرار دارد که امارت اسلامی به رسمیت شناخته شود، ذخایر خارجی بدون قید و شرط آزاد شود ، تحریم‌ها لغو شوند و با افغانستان به عنوان یک کشور مستقل رفتار شود.

به گفته کار شناسان اقتصادی در تمام جهان کمک‌های بشردوستانه برای جلوگیری از آسیب رسیدن به مردم استثنایی ازمسایل دیگر است .کشورفعلاً به واردات متکی است و از این جمله  می‌توان به کمبود مواد غذایی و دارو اشاره کرد.

از دید آگاهان  اقتصادی با روی‌دست‌گرفتن برنامه‌هایی برای افزایش محصولات زراعتی، حمایت از دهقانان، بلندبردن کیفیت غذایی، توجه به زنجیره‌های غذایی برای افزایش تولیدات، معیاری‌ساختن محصولات زراعتی و بازنگری پالیسی زراعتی با توجه به تغییر اقلیم از اقداماتی است که برای مبارزه با گرسنگی، در دستور کار باید قرار بگیرد.

مقامات ملل متحد نمی توانند نسبت به همه رنج ها و دشواری هایی که مردم افغانستان با آنها مواجه می باشند، بی تفاوت باشند. توجه به وظایف و مسؤلیت های ملل متحد ایجاب می کند که در باره مردمی که سال هاست در مشکلات اقتصادی گیر مانده اند، کمک نماید.افغانستان کشوری است که بیش از همه کشورهای دیگر نیازبه کمک ها دارد.

با وجود توقف روند کمک‌ها از سوی کشورهای خارجی به افغانستان، اما برخی از کمک‌های بشردوستانه به این کشور همچنان ادامه دارد، زیرا دولت‌های خارجی تلاش می‌کنند تا میلیون‌ها تن از گرسنگی نجات پیدا کنند.

این درحالیست که سازمان ملل متحد گفته که جهان عاری از گرسنگی تا سال ۲۰۳۰ ممکن خواهد بود.

لیلما نوری