آموزش امتیاز خاص نیست، بلکه حق کودک است

هر پدر و مادری آرزوی این را دارند تا موفقیت‌های ‏فرزندانش را در تمامی زمینه‌ها ببینند اما کمی بعد ‏متوجه می‌شوند با مقایسه کردن کودکان هیچ‌گاه به ‏این آرزو دست نمی‌یابند. این یک تمرین رایج برای ‏والدین است که هرتلاشی بکنند تا تکیه‌گاهی برای ‏عملکرد کودکان شان باشند. آن‌ها احساس می‌کنند که ‏این تکیه‌گاه بودن باعث می‌شود کودک مهارت‌های ‏یادگیری‌اش را افزایش دهد‎.‎

تنها دلیلی که والدین فرزندان کوچک‌شان را با بقیه ‏مقایسه می‌کنند این است تا انگیزه رقابتی را در ‏کودکان ‌شان ایجاد کنند. آن‌ها حس می‌کنند این راه ‏درستی است تا توانایی‌ها و استعداد پنهان کودکان ‌شان ‏را بیدار کنند تا از دیگران پیشی بگیرند. مقایسه ‏کردن کودکان تنها راهی نیست که بتوان عمل‌کرد ‏خوردسالان را به بهترین سمت سوق داد. آن‌ها باید ‏بفهمند که هر شخصی برای خودش منحصر به فرد ‏است و به او توانایی‌های خاصی هدیه داده شده ‏است. علاقه و استعداد آن‌ها در زمینه‌های مختلف ‏شکوفا می‌شود‎.‎

اگر والدین به طور مداوم رنجش و ناراحتی خود را ‏بابت عمل‌کرد ضعیف فرزندان شان بیان کنند، شکست ‏خواهند خورد و اعتماد به نفس کودکان را از بین ‏می‌برند. نکات دیگری که والدین باید بدانند به آن ‏اشاره شده است‎:‎

والدین باید زمانی را برای گوش دادن به کودکان‌ ‏خود اختصاص دهند. به عنوان یک انسان خاص همین ‏‏‌که یاد می‌گیرند تا در مورد علاقه مندی‌ها و چیزهایی ‏که دوست ندارند صحبت کنند، آن‌ها فقط باید ‏راهنمایی شوند نه این‌که تحت تاثیر افکار و عقاید ‏والدین‌شان قرار بگیرند. باید به کودکان اجازه داده ‏شود خودشان فکر کنند و به طریقی که خود ‏می‌خواهند تصمیم بگیرند و این چیزی است که آن‌ها ‏چطور مهارت‌های اعتماد، احترام و عشق را در خود ‏افزایش می‌دهند‎.‎

نباید والدین با کودکان همانند قطعات و لوازم ‏برخورد کنند. نمی‌شود با آن‌ها به عنوان  اشیا برای ‏نمایش دادن در روابط اجتماعی برخورد کرد. با ‏تنظیم اهداف غیرواقعی، آن‌ها کودکان‌ خود را ‏استثمار می‌کنند و برای‌شان ناامیدی به بار می‌آورند ‏و زندگی کودکان را نابود می‌کنند. باید با آن‌ها با ‏احترام و به عنوان شخص مستقل برخورد شود و نیاز ‏دارند تا درک شوند و دوست داشته شوند‎.‎

بعضی از والدین فکر می‌کنند این‌که اگر فرزندان‌شان ‏را به یک مکتب مشهور و خوب بفرستند در حق ‏فرزند خود لطف کرده‌اند. کسب آموزش و پرورش ‏حق کودک است و این مسئولیت والدین است تا ‏شرایط آموزش را برای کودکان فراهم کنند. والدین ‏باید بفهمند که هدف اولیه بهترین آموزش این است ‏تا از کودک یک فرد مسئول و خودباور بسازند نه این‌که آن‌ها ‏را فقط برای به دست آوردن شغل و پول ترغیب ‏کنند‎.‎

حتی زمانی که والدین می‌خواهند از مقایسه کردن ‏کودک دست بردارند اما در نهایت بازهم این کار را ‏می‌کنند.‏‏ به‌نظر می‌رسد این یک رفتار انسانی غیرقابل اجتناب ‏است و والدین لازم است تا از این تمایل اجتناب ‏بورزند. ‏کودکان واکنش خوبی نسبت به محدودیت‌های منفی ‏و مقایسه کردن با دیگران نخواهند داشت و این کار ‏بیشتر آن‌ها را متاثر می‌کند.

 تاثیرات منفی ‏مقایسه کردن قرار ذیل است‎:‎

‏۱‏‎-‎افزایش رقابت بین خواهر و برادرها

اگر شما به عنوان والدین کودک ‌تان را با خواهر ویا ‏برادر کوچک‌ترش مقایسه کنید این کار باعث ‏افزایش هم‌چشمی می‌شود و ممکن است کودک شما ‏شروع به بدرفتاری، دعوا کردن یا حتی آسیب زدن ‏به کودک دیگرتان کند و با او با خشونت رفتار کند‎.‎

‏۲‏‎– ‎گوشه‌گیر می‌شود

وقتی کودکی با خواهر یا برادر، دوستان یا دیگر ‏کودکان هم‌سن‌وسالش مقایسه می‌شود احساس ‏بی‌اعتبار بودن می‌کند و سعی می‌کند تا از شما فاصله ‏بگیرد. حتی ممکن است بعدها هنگامی که بزرگ ‏می‌شود منجر به مشکلات رشدی یا رفتاری در او ‏شود‎.‎

‏۳‏‎-‎استعداد کودک سرکوب می‌شود

وقتی از استعداد کودک قدردانی نشود و به طور ‏دایم با دیگران مقایسه شود، استعداد او شکوفا ‏نخواهد شد و به مرور زمان استعداد و توانایی‌های ‏بالقوه‌ی خود را از دست خواهد داد‎.‎

‏۴‏‎-‎دچار بی‌دقتی و بی‌خیالی می‌شود

اگر کودکی متوجه شود دیگران بیشتر از او توسط ‏والدینش ستوده می‌شوند، او احساس نادیده گرفته ‏شدن می‌کند و بعد از آن هیچ‌گاه تلاش نمی‌کند تا ‏رضایت آن‌ها را جلب کند‎.‎

‏۵‏‎-‎از تعامل اجتماعی خودداری می‌کند

اگر کودکی همیشه توسط والدین خود مورد ‏تمسخر قرار بگیرد، به مرور زمان در حضور والدین ‏از بودن در جمع دوری می‌کند‎.‎

‏۶‏‎-‎آدم بی‌ارزش می‌شود

زمانی که کودکی با دیگران مقایسه می‌شود اعتماد ‏به نفس‌اش محدود می‌شود. اگر احساس این‌که “من ‏برای هیچ کاری خوب نیستم” در او شکل بگیرد باعث ‏بدتر شدن عمل‌کرد او حتی در آینده می‌شود‎.‎

‏۷‏‎-‎باعث خودباوری کودک می‌شود

هرگاه کودکی باور کند که او به‌اندازه‌ی کافی برای ‏عمل‌کرد خوب داشتن توانا نیست، رشد او مختل ‏می‌شود. او همیشه فکر خواهد کرد که او هیچ‌گاه ‏قادر نخواهد بود تا توقع والدین‌اش را برآورده ‏کند‎.‎

‏۸‏‎-‎استرس ایجاد می‌کند

پدر و مادر، نباید کودکان خود را تحت فشار بگذارند ‏تا احساس کنند باری بر دوش شما هستند. اگر چیزی ‏او را آزار می‌دهد با صحبت کردن با او دنبال راه‌حل ‏باشید. استرس کودکان عواقب بدی را به دنبال خواهد ‏داشت.

کوهکن