«حیات در سایه قرآن»

آری ای فرزند و لبندم!

برخیز از خواب غفلت وضو بگیر و پس از ادای نماز، قرآن شریف این کتاب مقدس گرد و خاک آلوده را با تکریم و احترام از طاقچه آگاهی با تمایل و اشتیاق به سوی آن نرفته به آغوش گیر و در خلوتگاه مطمئن، عاشقانه و آرام آرام به تلاوت آن بپرداز و برای دریافت معنی و مفهومش تدبُر کرده و تا ژرفنای آن فرورفته و افکار خود را از آن غنی و سرشار کن که برقلب اغفال شده ات نفوذ و اثر نماید و عنان زندگی ات را برکف گیرد و سراج راهت گردد تا هیچگاهی اسیر و شکار ضلالت وگمراهی و تیره روزی نگردی و روح  و روانت بطرف آسمان نیل فام آرزو ها و آمال ها به پرواز درآید و ترا به معراج از خیالات ترسیم شده عروج دهد. حقا که چنین عظمت در این کتاب انسان ساز موجود است. پس این کتاب قابل بوسیدن است. و این کتاب واجب الاحترام است.

این کتاب متضمن حیات بشر است، این کتاب عالترین مظهر وحدت و یکپارچگی جامعه بشری است و دشمن سرسخت و آشتی ناپذیر با طاغوتیان، عصیانگران و سرکشان زمان می باشد و منافع مادی اجتماع را برمنافع فردی ترجیح می دهد به همین خاطر دشمنانش پیوسته در پی توطئه سازی مذبوحانه علیه آن میباشند بی خبر از آن که این کتاب مطابق به فطرت انسان اصرار حکم می نماید ویگانه کتاب، انقلابیست که در جسم ملت های محکوم که روح شان به زنجیر کشانده شده است و به کالبودبی روح تبدیل شده اند، روان آزاد منشی  آزاد گی را
می دماند.

محمد کریم سکوت