بی بی حاجی حمیرا، جوهات امین نوابی: به منظور ارجگذاری به قلم و قلم بدستان موزیمی ساخته شود

یکی از زنان نخبه وقلم بدست که بیشتر از نصف عمر گرانبهای خویش را در راستای خدمت به شهروندان کشور سپری نموده و در سال ۱۳۷۰ الی ۱۳۸۰ در شهر پشاور یک کورس سوزن دوزی برای خواهران بینوا را بنیان گذاری نموده و در پهلوی سوزن دوزی خانم نوابی در سال ۲۰/۱/۱۳۶۴ به سکرتریت دیوان مدنی و حقوق عامه ستره محکمه شروع به خدمت کرد و از سال ۱۳۶۶ بدینسو به حیث کارمند دیپارتمنت اصولی ریاست تدقیق و مطالعات علوم اسلامی وزارت ارشاد حج و اوقاف ایفای وظیفه می نماید.

وی کیلکسیون چهار هزار قلم را آماده و به نمایش گذاشته است. که از سوی وزارت حج و اوقاف به این کارمند سابقه دار لقب
مادر قلم داده شد.

وی طی مصاحبه یی به خبرنگار روزنامه ملی انیس گفت: کیلکسیون چهار هزار قلم را که من آماده نمودم حاوی گونه های مختلف است که شامل اشکال میوه ها، سبزی ها و وسایل نظامی مانند مرمی  تفنگ، توپ، طیاره و تانک می‎باشد.

نوابی دلیل علاقه مندی خود را به قلم و هنر، مدیون خانواده نویسنده قلم بدست خود میداند پدر و برادر زاده این خانم از جمله نویسندگانی اند که آثار متعدد شان در عرصه شعر و شاعری و نویسندگی در جراید کشور به یادگار مانده است.

نوابی گفت: با استفاده از کاغذهای باطله توانستم قلم بسازم که ده ونیم کیلو وزن و یک متر طول و بیست و پنج سانتی قطر دارد و به سه رنگ بیرق کشور ماسیاه، سرخ و سبز رنگ آمیزی شده است.

همچنان با استفاده از کاغذ باطله توانستم در روز کمپاین محو خشونت علیه زنان قلمی به وزن هشت کیلو گرام بسازم و دریکی از نمایشگاه هایی که توسط زنان برگزار شده بود آنرا به نمایش گذاشتم قابل ذکر است که کار کرد های من از جانب نهاد های فرهنگی، اجتماعی، شخصیت های فرهنگی و مشاورین ریاست جمهوری مورد تقدیر و تمجید قرار گرفته است من از کاغذ باطله یک قلم دیگر به وزن ۱۵ کیلوگرام ساختم که طول آن
۳ متر و قطر آن ۲۹ انچ بود، قلم دیگری به وزن ۱۸ کیلوگرام ساختم که این قلم هاپیام آور صلح می باشند. همچنان برای هشتم مارچ روز جهانی زن قلم را از کاغذ تهیه نمودم.

خانم جوهات امین نوابی گفت: هدف نخست من به دست گرفتن قلم و ترک گفتن تفنگ در کشور می باشد وسعی ورزیده ام که با نمایش گذاشتن کیلکسیون خویش کودکان  جوانان و نوجوانان را که آینده‎سازان کشور اند توجه شان را به قلم جلب کنم و از بزرگان  شاعران نویسندگان، ژورنالیستان وسیاسمتداران می خواهم تا ارزش قلم را از طریق نوشته های شان به مردم تبلیغ کنند ونیز تفهیم نمایند که مبارزه به وسیله قلم پیروزی به بار می‎آورد، قلم ماندگار تر و تاثیر گذارتر از هر ابزار دیگری برای رشد جامعه به شمار می‎رود.

خانم نوابی افزود: از مقامات و مسؤلین بخش مربوط می‎خواهم که به منظور ارج گذاری به قلم و قلم بدستان یک موزیمی بسازند تا آثار تمام اشخاصی که به قلم سروکار دارند و از زحمات قلم معیشت شان را تأمین می نمایند در آن حفظ گردد تا باشد که تمام علاقه مندان قلم  آثار خود را به نمایش بگذارند.

خانم نوابی اظهار داشت: من هم در سه دهه جنگ مانند دیگر زنان کشور مشکلات زیادی را دیدم و دردیار هجرت پدرم را از دست دادم در سال ۱۳۷۰ کتابی را بنام خاطرات غم انگیز و در سال ۱۳۸۰ کتاب دیگری را بنام گل های رنگین که هردو اثر از پدر بزرگوارم بود در شهر پشاور در دیار هجرت چاپ نمودم.

خانم نوابی در اخیر گفت:

می خواهم از طریق قلم خود تمام مردم افغانستان و قلم بدستان جهان را باهم بسیج سازم و همه گان را تشویق به سواد آموزی و مبارزه علیه بیسوادی، خشونت آزار و اذیت زنان و کودان کشور نمایم و همچنان قابل یاد دهانی است که در آینده نزدیک کتابی‎را تحت عنوان گفتار به اسناد که از چندین سال بدینسو روی آن کار می کنم بدست نشر خواهم سپرد.    

  محمد نعیم نوابی