آیا توافقات سیاسی خشونت علیه زنان را کاهش خواهد داد؟

پس از گذشته چهاردهه جنگ و خشونت در افغانستان، سرانجام گفتگوهای پیهم میان خلیلزاد نماینده وزارت خارجه ایالات متحده امریکا در امور صلح افغانستان و سران طالبان در دوحه پایتخت قطر منجر به امضای توافقنامه امریکا و طالبان گردید که روزنه امیدی برای مذاکرات بین‌الافغانی برای برقراری صلح دایمی در افغانستان را گشود.
کاهش خشونت که یکی از پیش شرط‌های ایالات متحده امریکا با طالبان بود، در سال گذشته یک هفته در سراسر افغانستان مرعی‌الاجرا قرار گرفت و در طول یک هفته هرچند که کاستی‌ها و عدول از شرطنامه از سوی طالبان در اکناف کشور به مشاهده رسید، اما در مقابل دولت جمهوری اسلامی افغانستان با وجود تخلفات صریح طالبان از حوصله‌مندی در تأمین هفته کاهش خشونت کار گرفت تا به جانب مقابل بفهماند که دولت و حکومت افغانستان در تأمین امنیت و کاهش خشونت در این کشور مصمم است.
هفته کاهش خشونت که در اواخر سال پار، صورت گرفت در واقع آزمونی برای سنجش تمایل طالبان به صلح و قطع جنگ در افغانستان بود که شاید منجر به مذاکرات بین‌الافغانی به خاطر تأمین صلح سراسری و عدالت اجتماعی در کشور گردد.
حالا که قرار است در روزهای نزدیک مذاکرات بین‌الافغانی در یکی از کشورهای دوست منعقد گردد، تا پیرامون صلح افغانستان و موضوعات حاد اجتماعی از جمله بحث روی مصونیت حقوق زنان و نگرانی‌های نهادهای حقوق بشر و حامی حقوق زنان، صورت بگیرد، زنان افغانستان از قدرتمند شدن گروه طالبان و از افزایش خشونت، نگران اند تا مبادا دستاوردهایی که بعد از توافقات بن در عرصه سیاست، فرهنگ، حقوق و سایر موضوعات اجتماعی و بالندگی ایشان در مسایل مهم دولتی و نقش مهم و پردازش آنان در عرصه‌های حکومت‌داری و اشتراک شان در کنفرانس‌های ملی و بین‌المللی و مدافعان فعال حقوق مدنی و حقوق بشری نصیب شان شده است به یک بارگی دستخوش ناملایمات سیاسی و اجتماعی شده و به خشونت نگراید. زیرا در طول چهار دهه جنگ، زنان افغانستان، مصایب درد و آلام زیادی را متحمل شده و تعداد زیادی از زنان کشور به انواع خشونت‌ها مواجه گردیده اند.
اکنون که در سالیان پسین روزنه امیدی برای تأمین حقوق زنان (حق آزادی فکر و اندیشه) تا حد نسبی برای این قشر مظلوم مساعد گردیده است، آنان نگران اند که نشود یکبار دیگر تفکر طالبانی دستاوردهای ۲۰ سال گذشته را برباد دهد.
از همین رو زنان افغانستان از مجامع بین‌المللی در رأس آن سازمان ملل متحد و سایر سازمان‌های حامی حقوق زنان می‌طلبد تا در مذاکرات بین‌الافغانی میان حکومت و گروه طالبان این دستاوردها خدشه دار نگردد و از دولت افغانستان نیز توقع دارند تا در تأمین هرچه بیشتر حقوق زنان توجه نماید و عدالت اجتماعی را به طور عادلانه و مساویانه در جامعه تأمین نماید.
سید محمود راد